Dochter van Ché Guevara uitgenodigd in Iran

In het kader van de vierdaagse conferentie ‘Chemran like Ché’ in 2007 in Teheran,  werd Aleida Guevara samen met haar broer Camilo Guevara uitgenodigd om een voordracht te geven. Tijdens deze conferentie wou de Islamitische republiek Iran tevergeefs de beroemde Iraanse martelaar Mostafa Chemran vergelijken met Ché Guevara. ‘Mijn vader geloofde niet in god en Cubanen zijn socialisten’, antwoordde Aleida Guevara in de aanwezigheid van de Iraanse Islamitische autoriteiten.

Door Baharak Bashar | Deurne 24-09-2010

Chemran was in de VS afgestudeerd als ingenieur en hij was een islamiet. In de jaren zeventig ging hij naar Libanon, hielp de Amal beweging oprichten en vocht als guerrillero aan hun zijde tegen Israël. Behalve dat zowel Ché als Chemran allebei aan de zijde van revolutionairen in het buitenland hebben gevochten, viel er tijdens de conferentie niet zoveel te vergelijken. De Iraanse autoriteiten sloegen een mal gezicht toen ze beweerden dat Ché een diep gelovige man was en dat Ché, Fidel en de Cubaanse bevolking helemaal geen socialisten of communisten zijn. Volgens de autoriteiten zouden de Cubanen, Fidel en Ché een hekel hebben gehad aan het communisme en de Sovjet Unie. Het communisme was een ideologie die tot slot onderging, zoals Ayatollah Khomeini had voorspeld, beweerde één van de autoriteiten in aanwezigheid van Guevara’s dochter. Toen Aleida Guevara het woord nam zei ze dat haar vader nooit in een god geloofde, dat de Cubanen socialisten zijn en dat ze de Sovjet Unie dankbaar zijn voor wat ze voor Cuba hebben gedaan.

‘Ik was bijna weggestuurd omdat ik mijn kritiek niet onder stoelen of banken stak. Als de Iraanse regering haar internationale relaties wil verbeteren, moet ze vooreerst in staat zijn respect op te brengen voor andere culturen. Ik vraag me af waarom ik een sluier moest dragen, al maakt dit geen deel uit van mijn cultuur? Ik respecteer de Iraanse bevolking omdat ze verzet bieden. Het is heel moeilijk om verschillende culturen met elkaar te vergelijken. Het beste is om zich niet te bemoeien met de interne zaken van een land, want vaak weet men niet waarover men praat’, vat Guevara samen.

Het is erg merkwaardig dat de Islamitische Republiek, die na de Iraanse volksrevolutie brandhout maakte van alle marxisten en socialisten, zich veroorlooft Guevara’s dochter uit te nodigen. Is dat een teken dat de Islamieten hun plaats zoeken in het internationaal verzet, maar tevergeefs de diversiteit van dat verzet onder de religieuze noemer willen brengen? Het is in ieder geval een curieus, maar een intrigerend samenwerkingsverband dat het Iraanse regime zoekt met de socialisten uit Zuid-Amerika en Cuba. Willen ze hiermee de VS provoceren of zijn er ook in Iran grote veranderingen aan de gang?

 *****

Bronnen

Islamist, Socialist Revolutions Don’t Mix